آیواک – گزارش تکمیلی آنیشا اسداللهی، معلم زبان، مترجمِ سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، فعال کارگری و مترجم مقالات بسیار، احضاریه‌ای را برای حضور در جلسه‌ی دادگاهی در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری که در تاریخ ۲۷ فروردین‌ماه برگزار می‌شود، دریافت کرده‌ست. او در روز ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ به همراه همسرش کیوان مهتدی، نویسنده، معلم، مترجم و فعال کارگری، و تعدادی از مدافعان حقوق معلمان و کارگران، دستگیر شده بود. آنیشا اسداللهی پس از گذراندن بیش از سه ماه در بند انفرادی بازداشتگاه ۲۰۹، در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۴۰۱ به قید وثیقه‌ی دو میلیارد تومانی به‌طور موقت آزاد شد. همسر او، کیوان مهتدی، از بعدازظهر نوزدهم اردیبهشت ۱۴۰۱ که به‌ناگهان در ویدیویی در استوری اینستاگراماش، فریاد کشید: «آمده‌اند ما را بگیرند»، هنوز روزگارش را در بند سپری می‌کند. در آن بعدازظهر، مأموران حکومتی به خانه‌ی آن دو (کیوان مهتدی و آنیشا اسداللهی) یورش آوردند و هم زن و هم شوهر را با خود به ناکجاآبادهای وزارت‌خانه‌ی اطلاعات بردند. و البته هم زن و هم شوهر، پیش از آن نیز سابقه‌ی زندان داشتند، بهجرم حضوری به‌حمایت در تجمعات کارگری. بازداشت روز نوزدهم اردیبهشت آنیشا اسداللهی و کیوان مهتدی، به بهانه‌ی حضور به‌عنوان مترجم در جریان ملاقات فعالان کارگریِ سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با دو سندیکالیست فرانسوی رخ داد. این درحالی‌ست که طبق تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی، ازجمله پذیرش معاهدات سازمان جهانی کار، دیدار فعالان کارگری و سندیکالیست‌ها باید کاملاً آزاد باشد و نباید مصداق جرم قرار بگیرد. کیوان مهتدی بعدتر در دادگاه نیز، بهجرم انتشار بخش‌هایی از نوشته‌ها و ترجمه‌های‌اش در صفحه‌ی شخصی اینستاگرام خود، که مصداق «تبلیغ علیه نظام» قرار گرفت، به شش‌سال حبس محکوم شد و در دادگاه تجدیدنظر نیز این حکم عیناً تأیید شد و بنا به گفته‌ی آنیشا اسداللهی، مشمول هیچ تخفیف و عفوی در جریان تبلیغات «عفو عمومی» هم نشد. آن‌چه بر این زوج، تنها به جرم حمایت از حقوق کارگران و معلمان رفته‌ست، بیانگر این است که جمهوری اسلامی قصد دارد کارگران و معلمان را بیش از پیش بی‌پناه بگذارد و در غیاب حامیان آن‌ها، حقوق آن‌ها را هرچه بیشتر پایمال کند. میزان اسف‌بار افزایش حداقل دست‌مزد کارگران در سال ۱۴۰۲ که با توجه به نرخ تورم در ایران، بسیار پایین‌تر از حد قابل‌انتظار بود و به‌هیچ‌وجه پاسخ‌گوی حداقل هزینه‌های معیشت نیز نبود، خود حکم سندی را دارد که وضعیت فاجعه‌بار کارگران و حامیان آن‌ها را در ایران گواهی می‌دهد. برادر آنیشا، علی اسداللهی، شاعر، مترجم، منشی کانون نویسندگان ایران و دانشجوی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه تهران نیز در تاریخ ۳۰ آبان ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت شده بود که در نهم اسفندماه ۱۴۰۱ آزاد شد.
