آیواک – کاوه و یاشار دارالشفا، دو برادر نوازنده، فعال دانشجویی و کارگری، و پژوهشگر چپ‌گرا (این دو توسط مقامات به بهانه‌ی گفت‌وگو درباره‌ی پرونده‌ی پزشکی فراخوانده شده بودند اما هر دوی آنها را برای اجرای حکم حبس به زندان اوین منتقل کردند؛ یاشار دارالشفا ۴۰ ساله، فعال دانشجویی چپ‌گرا و پژوهشگر مطالعات مارکسیستی٬ اکثر سالیان دهه‌ی اخیر زندگی خود را در حبس گذرانده‌ست؛ اولین‌بار در سال ۱۳۸۸ پس از دو بار بازداشت، به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «توهین به رئیس‌جمهوری» به هفت سال زندان محکوم شد که محکومیت او در دادگاه تجدیدنظر به پنج سال و نیم حبس تعزیری کاهش یافت. او در پاییز ۹۱، و تحت‌فشار اجرای حکم حبس خود، به دفاع از پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد خود پرداخت و پس از آن، در آبان‌ماه همان سال، برای گذراندن حکم ۵ ساله به زندان اوین رفت؛ و پس از چهارسال و دو ماه، به‌صورت مشروط آزاد شد. او در همین دوره از حبس، در روز ۲۸ فروردین ۱۳۹۳ به‌همراه هم‌بندی‌های خود در بند ۳۵۰ اوین مورد ضرب‌وشتم شدید مأموران امنیتی زندان قرار گرفت که طی آن بسیاری از آنان دچار آسیب‌های جدی و طولانی‌مدت شدند. براساس گزارش هرانا، کاوه دارالشفاء در اردیبهشت ۱۳۹۳، هنگامی که یاشار در زندان اوین نگهداری می‌شد، در جریان تجمع اعتراضی نسبت به خشونت صورت گرفته علیه زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین بازداشت و پس از ۱۵ روز از زندان اوین آزاد شد؛ پس از گذشت پنج سال و در پی اعتراضات سراسری به افزایش قیمت بنزین در آبان ۹۸، یاشار دارالشفا درحالی‌که مشغول به انجام مراحل پایانی پایان‌نامه‌ی دکتری خود بود، توسط نیروهای امنیتی در بامداد ۳۰ آبان و در پی هجوم به خانه‌ی یکی از دوستان خود، به مکان نامعلومی انتقال یافت. او بعد از یک ماه بی‌خبری، طی تماسی تلفنی به خانواده‌ی خود اعلام کرد که در زندان اوین و تحت بازجویی وزارت اطلاعات به‌سر می‌برد؛ پس از گذشت ۴۲ روز بازداشت در سلول انفرادی و بازجویی توسط وزارت اطلاعات، به قید وثیقهی ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. برادر او، کاوه، نیز صبح روز ۴ آذرماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و علاوه بر بازجویی‌های متعدد، دو ماه در سلول انفرادی در حبس بود. کاوه و یاشار دارالشفا هردو نهایتاً به‌اتهام «تبلیغ علیه نظام»، موضوع ماده‌ی ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی، به‌ترتیب، به ۱۰ و ۱۵ ماه حبس محکوم شدند و دادگاه با استناد به ماده‌ی ۱۳۷ همین قانون حکم حبس یاشار دارالشفا را به اندازه‌ی یک‌چهارم حداکثر مجازات اتهام انتسابی، تشدید کرد. بنا به گفته‌ی منبعی نزدیک به برادران دارالشفا، نیروهای امنیتی این دو برادر را در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۴۰۱ به بهانه‌ی گفت‌وگو درباره‌ی پرونده‌ی پزشکی‌شان فراخوانده بودند، اما هر دوی آنها را برای اجرای حکم حبس به زندان اوین منتقل کردند. اجرای حکم آنان در وضعیتی‌ست که پای یاشار دارالشفا در زمان بازداشت قبلی – آبان ۹۸ – شکسته بود و به دلیل عدم‌رسیدگی مسئولان زندان، منجر به عفونت شده و درنتیجه‌ی آن او مجبور به چندین عمل جراحی پس از زندان می‌شود. کاوه به‌همراه برادر خود یاشار در شب ۲۳ مهرماه در بند ۸ زندان اوین به‌سر می‌بردند و شاهد فاجعه‌ی آتش‌سوزی و سرکوب خونین در زندان اوین بودند که پس از چندروز، بخشی از روایت‌شان از حمله به زندانیان زندان اوین توسط مادرشان منتشر می‌شود، امری که گویای تفاوت فاحش روایت رسانه‌های حکومتی با واقعیت روی‌داده در این زندان بوده‌ست. آنها بعد از آن فاجعه، به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شدند و همچنان در آن‌جا به‌سر می‌برند. آخرین اخبار مربوط به این دو برادر شامل تصویر و گزارشی از برگزاری دفاعیه‌ی پایان‌نامه‌ی دکتری یاشار دارالشفا در زندان رجایی‌شهر در روز ۴ بهمن است که در یکی از رسانه‌های فراگیر فارسی‌زبان و بنا به گفته‌ی منابع نزدیک یاشار تکذیب می‌شود با این توضیح که «این تنها یک جلسه‌ی گزارش کار معمول در روند تدارک پایان‌نامه‌ی دکتری بوده که با پی‌گیری خانواده و همکاری استادان او برگزار شده»، و خبر اعزام کاوه دارالشفا به مرخصیِ متصل به آزادی در روز ۱۷ بهمن نیز مورد منتشرشده‌ی آخری‌ست که آن نیز در رسانه‌های یادشده و همچنین توسط منابع نزدیک به این خانواده تکذیب شده‌ست.
